W czajniku pojawia się kamień, czy taka woda wodociągowa jest bezpieczna?

Osad pojawiający się w czajnikach w wyniku gotowania wody jest zjawiskiem naturalnym związanym z twardością wody, czyli zawartością w wodzie związków wapnia i magnezu. Podczas gotowania wody wodorowęglany wapnia i magnezu przekształcają się w węglany, które osadzają się na ściankach naczyń w postaci białego osadu, zwanego kamieniem. Woda taka jest natomiast całkowicie bezpieczna. Twardość jest parametrem dodatkowym, nie obligatoryjnym, zaś dopuszczalny zakres wartości został podany w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2017 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi i wynosi 60-500 mg/l. Podany zakres twardości, w przeliczeniu na węglan wapnia, zalecany jest ze względów zdrowotnych i oznacza, że jest to wartość pożądana dla zdrowia ludzkiego i nie nakłada obowiązku uzupełniania minimalnej zawartości przez przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjne. Wysoka twardość wody, choć wpływa na ocenę organoleptyczną wody i przygotowywanych z jej dodatkiem posiłków, nie odnosi się bezpośrednio do zagrożenia zdrowia. Przedmiotem najczęstszych zastrzeżeń ze strony konsumentów jest warstwa osadu, tworząca się na powierzchni kawy lub herbaty oraz naczyń, w których napoje te są podawane, a ponadto utrata aromatycznych właściwości składników posiłków i przypraw w wyniku wiązania substancji zapachowych przez węglan wapnia. Często sygnalizowany bywa także nieprzyjemny smak wody, w szczególności, gdy jej twardość przekracza poziom 500 mg/l. Próg smaku dla wapnia zawartego w wodzie waha się w szerokich granicach 100-300 mg/l, a smak wody oceniany jest z reguły negatywnie, gdy stężenie wapnia przekracza 500 mg/l.

Mimo, iż Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) stwierdza brak podstaw do uznania, że twardość wody do picia ma znaczenie dla zdrowia ludzi i podtrzymuje powyższe stanowisko w najnowszych zaleceniach dotyczących jakości wody, wydanych w 2017 r., na możliwość taką wskazują wyniki wielu badań epidemiologicznych. Koncentrują się one przede wszystkim na następstwach zdrowotnych korzystania z wody o niskiej twardości, sugerując, że może ona mieć związek z niepożądanymi 4 zmianami w stanie zdrowia populacji, przede wszystkim ze zwiększoną umieralnością z powodu chorób układu krążenia, w tym choroby niedokrwiennej serca. W szeregu prac wykazano odwrotną korelację miedzy umieralnością z powodu powyższej grupy chorób a twardością wody, co może wskazywać na ochronną rolę tego parametru, w szczególności jednego ze składających się na twardość wody elementów – magnezu (Kobayashi 1956; Schroeder et al., 1960; Morris et al., 1961; Masironi, et al., 1972 (przegląd ok. 100 prac); Crawford, 1971; Hewit, 1980; Landin, 1989; Rabinowitz, 2.000; Rylander, 2001). Zwracano także uwagę na możliwy związek niskiej twardości wody ze zwiększoną częstością występowania innych chorób, w tym cukrzycy, chorób nowotworowych, wad wrodzonych u płodów. W przeciwieństwie do tego, podwyższona twardość wody budziła mniejsze obawy o niekorzystny wpływ na zdrowie ludzi i była przedmiotem znacznie mniej licznych badań. Wynikało to z faktu, że wspomniane wyżej analizy związku przyczynowo-skutkowego miedzy twardością wody a zmianami w stanie zdrowia sugerowały ochronną rolę twardości wody w chorobach układu krążenia, co uogólniono jako korzystny wpływ wyższej twardości wody na stan zdrowia populacji. W niedawno opublikowanej pracy autorów słowackich analizowano wpływ 34 składników chemicznych wód podziemnych wykorzystywanych na zaopatrzenie ludności w 2889 miejscowościach na Słowacji (Rapant et al., 2017). W ocenie uwzględniono oczekiwaną długość życia, liczbę utraconych lat życia, względne i standaryzowane współczynniki umieralności z powodu chorób układu krążenia i chorób nowotworowych oraz chorób przewodu pokarmowego i układu oddechowego. Spośród ogółu analizowanych czynników, najsilniejszy związek między składnikami wody do picia a wskaźnikami stanu zdrowia populacji dotyczył twardości wody oraz zawartości wapnia i magnezu. Optymalne wartości wynosiły: wapń i magnez łącznie (twardość) 290-610 mg/l, wapń 78-155 mg/l, magnez 28-54 mg/l. Przy powyższych wartościach wymienionych parametrów stan zdrowia zaopatrywanych populacji był optymalny, a długość życia największa.

Żródło: https://www.gov.pl/web/gis/pytania-i-odpowiedzi2